วันเสาร์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

[TH] "สายสัมพันธ์"ของดับเบิ้ลมัตสึอิ pt2 - ชูคังเพลย์บอยสเปเชี่ยลSKE

ภาคต่อค่ะ *-* ของเรนะ
ภาคที่แล้ว ของจูรินะ




——

จูรินะคือครอบครัว คือเอซของพวกเรา
 ถ้าเธอคนนี้หายไป เราคงทำอะไรกันไม่ได้
นาทีที่ที่มีการประกาศย้ายออกมา ภาพตรงหน้าฉันก็มืดลงไปหมด

Q -  เอาล่ะ ต่อไปก็ตาเรนะจังนะ 

ร - ขอบคุณนะคะสำหรับโอกาสนี้!

Q - เอ๋ หมายความว่าไงน่ะ?
ร - ไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะมี SKEชูคังสเปเชียลด้วย ประหลาดใจมากค่ะ "NMB48หรือHKT48ไม่ได้มาด้วยหรอ!?"

Q -โอ้ย ไม่ๆ (หัวเราะ) ต้องเป็นพวกเรามากกว่าที่ขอบคุณ!...อยากจะเริ่มต้นด้วยการถามคุณเกี่ยวกับจูรินะจังนะ

ปกตินี่คุยกันบ่อยไหม?

ร - ถึงพวกเราจะไม่สนิทสนมกันเป็นพิเศษ ถึงจะไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่แต่ฉันก็เห็นเธอเป็นเหมือนครอบครัวคนนึงนะคะ ถึงตอนอยู่ต่อหน้าทุกคนจะไม่ค่อยได้คุยกันก็เถอะ...พูดแบบนี้นี่อาจจะทำให้คนเข้าใจผิดกันก็ได้นะว่าพวกเราไม่ถูกกัน(หัวเราะ)

Q - ไม่มีการเข้าใจผิดอะไรแบบนั้นหรอกน่า (หัวเราะ) แล้ว ปกตินี่คุยกันตอนไหนล่ะ?

ร - จูรินะจะพยายามเกินตัวอยู่ตลอดจนส่งผลไปยังสภาพร่างกายของเธอเอง
พอเรื่องนี้มันเกิดขึ้นฉันก็คิดว่าเธอน่าจะกังวลใจอยู่ ก็เลยไปเยี่ยมเธอและบอกไปว่า "ตอนนี้ถึงเธอจะไม่อยู่ แต่ทุกคนก็พยายามเต็มที่กันอยู่นะ" พอพูดออกไปแบบนั้นเจ้าตัวก็ดูผ่อนคลายและมีสีหน้าแบบเด็กๆขึ้นมาเลยล่ะค่ะ เห็นเธอทำหน้าแบบนั้นก็ได้แต่คิดว่า
 "อา...นี่ทำอะไรยากๆอย่างคอยดันSKE48ไปข้างหน้าตลอดมาจนได้นะ..."

Q -  คุณที่เข้าใจในมุมนี้ของจูรินะทำให้รู้สึกว่าเหมือนเป็นครอบครัวกันจริงๆ

ร - ฉันคิดว่านั่นเพราะพวกเรามีเวลาด้วยกันมากขึ้นนะคะ ก่อนจะติดเซนบัตสึAKBนี่ฉันไม่เคยคุยกับเธอมาก่อนเลย

Q - แล้วเริ่มรู้จักจูรินะตั้งแต่ตอนไหนเหรอ?

ร - ตอนแรกฉันไม่ได้สนใจเธอเท่าไหร่ แบบว่าเธอเองไม่ได้โดดเด่นออกมาขนาดนั้นเหมือนกัน
ระหว่างออดิชั่นฉันแค่จำไว้ว่า "คนที่ใส่เสื้อลายกับถุงเท้ายาวถึงเข่า" แล้วพอเจ้าตัวได้เป็นเซมบัตสึ Oogoe Diamond และต้องไปซ้อมกับAKB48 ฉันแทบไม่รู้ตัวเลยว่าเธอหายไป
พอเห็นโปสเตอร์ก็คิดว่า "จูรินะออกเดี่ยวๆเลย เจ๋งจัง!" หลังจากนั้นก็เพิ่งมารู้ตัวว่าเธอหายไประหว่างการซ้อมล่ะค่ะ

Q - นั่นมันจืดจางเกินไปแล้วนะ!! (หัวเราะ)

ร - เพราะตอนนั้นตัวฉันต้องพยายามหนักมากกับการไล่ตามทุกคนในทีมให้ทันก่อน เลยไม่มีเวลาไปสังเกตจูรินะที่ยืนเป็นเซนเตอร์เท่าไหร่น่ะค่ะ
ตอนนั้นความมุ่งมั่นของฉันเทียบกับความพยายามของจูรินะไม่ติดเลย แต่ก็เริ่มรู้สึกขึ้นมาช้าๆว่า"อยากไปยืนอยู่ข้างหน้า"และพยายามอย่างหนักขึ้นมา
สุดท้ายก็ได้รับเลือกไปเข้าร่วมเป็นเซมบัตสึในซิงเกิล 10nen Zakura จนได้

Q - คิดว่าทำไมตัวเองถึงได้รับเลือกตอนนั้น?

ร - ไม่รู้เลยค่ะ! ทุกวันนี้ก็ยังเป็นปริศนาอยู่ดี (หัวเราะ)
แต่ตั้งแต่ตอนนั้นที่จูรินะช่วยเหลือฉันเยอะมาก ฉันถามนู่นถามนี่เยอะแยะแล้วตัวเธอก็พึ่งได้สุดๆ

ตอนนั้นไม่รู้สึกเลยว่าเจ้าตัวเป็นเด็กประถม คิดว่าเป็นคนที่อายุพอๆกันตลอด

Q - เธอดูเป็นผู้ใหญ่จริงๆ

ร - แต่ก็ยังเป็นเด็กที่ขี้อ้อนอยู่ดีนะคะ ถ้าเธอไม่มีหมอนข้างใบเล็กประจำตัวที่ชื่อbrownmamaนั่นเธอจะนอนไม่หลับเลย
ทุกครั้งที่เธอเข้าโตเกียวคุณแม่ของเธอก็จะพับเสื้อผ้าใส่กระเป๋าไปให้แต่พอตอนเย็นก็ทำซะเละไปหมด
สุดท้ายตอนเช้าก็ปิดกระเป๋าไม่ลง... เจ้าตัวก็ยังมีนิสัยเด็กๆน่ารักๆสมวัยอยู่นะคะ เพราะแบบนี้แหละทำให้รู้สึกว่าความมุ่งมั่นของเธอว่า "ฉันจะดึงSKEไปข้างหน้าให้ได้!!"แรงกล้ามากเมื่อยืนอยู่ข้างหน้าทุกๆคน
จริงๆแล้วจูรินะมีหน้ากากที่หลากหลายมาก เหมือนตุ๊กตามาทรอซก้าเลย

Q - มาทรอซก้า?

ร - อยู่ๆก็แวบเข้ามาในหัวค่ะ ปกติเวลายืนอยู่บนเวที ตัวเธอจะดูเหมือนคนที่โตแล้ว ดูเป็นผู้ใหญ่มากๆ
พอก้่าวลงมาจากเวที จูรินะที่เป็นปกติก็จะกลับมา จูรินะที่เป็นเด็ก15ขวบอยู่ภายในแต่ภายนอกดูเป็นผู้ใหญ่
แต่สำหรับฉันเธอเป็นเด็กที่ใสบริสุทธิ์ซะยิ่งกว่าเด็กคนอื่นในช่วงอายุเดียวกันซะอีก
ถ้าคุณเปิดเปลือกอีกชั้นของเธอออกมา จะเห็น"จิตใจอันบริสุทธิ์"ที่เหมือนกับเด็กแรกเกิดของเธอนะ

Q - เข้าใจล่ะ คุณหมายความว่าถ้าเรามองลึกลงไปเราจะพบความบริสุทธิ์ที่ผู้คนมักจะทำมันหายไปเมื่อเติบโตขึ้นสินะ? 

ร - แบบนั้นแหละค่ะ เหมือนตุ๊กตามาทรอซก้า

Q - สำหรับคุณ จูรินะจังเป็นอะไรสำหรับSKE48?

ร - สำหรับSKEเธอคือครอบครัวและเอซของเรา ถ้าเธอหายไปเราคงจะทำอะไรกันไม่ได้

Q - พูดได้เลยสินะว่าเธอคือ"เสาหลัก"หรือ"จิตวิญญาณ"ของSKE48?

ร - ก็ใกล้เคียงอยู่นะคะ เพราะแบบนั้นตอนที่เค้าประกาศย้ายเธอในSSAฉันคิดขึ้นมาเลยว่า"SKEจบแล้ว!" 

Q - ตอนแรกเค้าไม่ได้บอกใช่ไหมว่ามันจะเป็น"การควบตำแหน่ง"?

ร - ไม่ได้บอกเลยค่ะ! ภาพตรงหน้าฉันมืดมิดไปหมดลย (ฮา) ตอนนั้นฉันกอดจูรินะที่ยืนอยู่ข้างๆฉันไว้แน่น
พลางคิดว่า"ฉันจะไม่ให้เธอไปไหนทั้งนั้น!" เมมเบอร์ทีมSคนอื่นๆก็อยู่รอบๆพวกเราและร้องไห้เสียงดังกันทุกคน
จูรินะเองก็กำลังสับสนอยู่..แต่ก็เลือกที่จะปล่อยมือพวกเราไปเองเหมือนกับจะบอกว่า "ทุกคน ฉันไปแล้วนะ!"และเดินโซเซตรงไปข้างหน้า

Q - และมีใบหน้าที่ว่างเปล่าด้วย... 

 ร - ในตอนนั้นระหว่างที่มองแผ่นหลังของเธอฉันก็คิดว่า "อา...จูรินะตัดสินใจไปแล้วสินะ ไม่ว่ายังไงก็ต้องสนับสนุนเธอ" หลังจากนั้นก็ค่อยมีการประกาศว่าเธอจะควบตำแหน่งสองตำแหน่งเช่นเดียวกับตำแหน่งทีมBของมิ้ลกี้ 
พอเธอออกไปพูด เธอเรียกตัวเองว่า "NMB Team N วาตานาเบะ มิยูกิ" แต่สำหรับจูรินะ
ไม่ต้องมีใครบอกอะไรเธอ เธอเรียกตัวเองว่า "Team S และ Team K มัตสึอิ จูรินะ" ฉันก็รับรู้ได้ค่ะว่าจูรินะตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว

Q - คุณคิดว่าจูรินะจะเป็นยังไงท่ามกลางAKB48


ร - จูรินะจะ...ถึงเธอจะถูกกลืนไปกับAKB เธอก็จะยังเป็นตัวของตัวเองและจะพัดพาอะไรดีๆไปด้วยเสมอ
ฉันเชื่อว่าจูรินะจะนำสิ่งที่ได้รับที่นั่นกลับมาให้SKEค่ะ

Q -  ประมาณว่า "จูรินะของพวกเราไปAKBเพื่อพัดพาสายลมใหม่นะ"?

ร - ใช่ค่ะ ถ้าเป็นจูรินะต้องทำได้แน่ๆ ฉันรู้สึกว่าทุกคนในทีมKจะต้องแบบว่า "จูรินะสุดยอดเลย!เราจะแพ้จูรินะไม่ได้นะ!"
ฉันค่อนข้างมั่นใจในความคิดของฉันตอนนี้นะ แต่ก็เป็นห่วงอยู่เหมือนกันว่า

"เพิ่งจะเข้าม.ปลายเองและต้องเปลี่ยนสภาพแวดล้อมไปหมด ร่างกายจะรับไหวไหมนะ?"
ทุกๆคนในทีมSก็น่าจะเป็นห่วงแบบนี้เหมือนกันค่ะ พวกเราพึ่งพาในตัวเธอ แต่เธอเองก็เป็นคนที่เราอยากจะปกป้องเหมือนกัน


Q - ดีจังเลยนะ

ร - ในขณะเดียวกัน ความทะเยอทะยานของพวกเราของเมมเบอร์ทุกคนในSKE กำลังพุ่งทะยานสูงขึ้น
เราต้องก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคงในขณะเว้นที่ว่างไว้เพื่อจูรินะ ฉันคิดว่าSKE48คือที่ที่จูรินะจะกลับมา ไม่มีที่อื่นอีกแล้วค่ะ

1 ความคิดเห็น: