การพูดคุยแลกเปลี่ยนระหว่างทาฮาระและอากิพีเกี่ยวกับมาเอดะ อัตสึโกะ
เป็นส่วนหนึ่งของหนังสือ กลยุทธ์ธุรกิจฉบับAKB48
----------------------------------------------------
----------------------------------------------------
- การออดิชั่นคือการคัดเด็กๆที่"สร้างสมบูรณ์แล้ว"ออกไป
ทาฮาระ : อยากจะฟังเรื่องของสมาชิกครับ เรื่องของมาเอดะ อัตสึโกะ ที่เคยเป็นเซนเตอร์และได้จบการศึกษาออกไปแล้ว
ทำไมเธอถึงได้เป็นเซนเตอร์? ทั้งๆที่มีเด็กสาวมากมายที่ทั้งร้องและเต้นเก่งกว่าเธอ ทำไมคุณถึงเลือกเธอ?
อากิพีี : เพราะผมคิดว่าเธอมีความเหมาะสมในการเป็นเซนเตอร์น้อยที่สุดครับ
แฟนๆน่ะเฝ้าหาเรื่องราวประมาณซินเดเรลล่า ที่เด็กสาวอาภัพใส่เสื้อผ้าขาดวิ่นผู้ถูกรังแกและโชคร้ายอยู่เสมอกลับกลายเป็นเจ้าหญิงในที่สุด
พวกเราอยากใ้ห้แฟนๆได้สัมผัสและมองเห็นได้ด้วยตัวของพวกเขาเองว่า
การที่เด็กสาวคนหนึ่งที่เคยไม่มีอะไรเลยแต่ในท้ายที่สุดแล้วก็เปลี่ยนแปลงเป็นอะไรซักอย่างด้วยแรงสนับสนุนของพวกเขาน่ะเป็นอย่างไร
นี่คือเหตุผลว่าทำไมเราจึงเริ่มต้นด้วยเด็กที่หน้าตาดีหรือที่ราวกับเจ้าหญิงอะไรแบบนี้ไม่ได้
ก็อาจจะโชคร้ายหน่อยนะ ที่ประเภทที่ผมจะคัดออกเยอะที่สุดในการออดิชั่นคือเด็กประเภทที่"สร้างสมบูรณ์"แล้ว
ทาฮาระ : เข้าใจล่ะครับ คือคุณคัดคนที่"สมบูรณ์แล้ว"ทิ้งไป
อากิพี : จินตนาการง่ายจะตายไปว่าเด็กๆที่เคยมีประสบการณ์ในงานสายนี้มาแล้วสุดท้ายจะออกมาเป็นแบบไหน
ก็อาจจะโชคร้ายหน่อยนะ ที่ประเภทที่ผมจะคัดออกเยอะที่สุดในการออดิชั่นคือเด็กประเภทที่"สร้างสมบูรณ์"แล้ว
ทาฮาระ : เข้าใจล่ะครับ คือคุณคัดคนที่"สมบูรณ์แล้ว"ทิ้งไป
อากิพี : จินตนาการง่ายจะตายไปว่าเด็กๆที่เคยมีประสบการณ์ในงานสายนี้มาแล้วสุดท้ายจะออกมาเป็นแบบไหน
ไม่ใช่แค่ผม แต่แม้แต่ในหมู่แฟนๆด้วยที่จะคิดว่าเด็กๆพวกนี้มีความสามารถและพัฒนาต่อไปได้โดยที่พวกเค้าไม่จำเป็นต้องตามสนับสนุน
ในงานของผม ผมคิดว่าแบบนั้นมันน่าเบื่อและพวกเราไม่ต้องการแบบนั้นในAKB48
ทันใดนั้น คุณก็เจอมาเอดะ อัตสึโกะ ผู้ที่กรีดร้อง"ไม่นะ!"และร้องไห้ออกมาเมื่อผมบอกไปว่าเธอจะได้ร้องเพลงในฐานะเซนเตอร์ของAKB48
คนอื่นๆน่ะใครเค้าก็อยากเป็นเซนเตอร์และได้ร้องเพลงโซโล่กันทั้งนั้น
ถ้าผมเลือกที่จะโปรดิวซ์เด็กๆพวกนั้นและให้พวกเค้าได้ดื่มด่ำพอใจกับตำแหน่งเซนเตอร์ แบบนั้นก็ไม่มีดราม่าหรอก
นั่นแหละ พวกเราถึงต้องมี มาเอดะ อัตสึโกะ
ทาฮาระ : แต่ผู้ชมเค้าก็ไม่รู้นี่นาว่าเธอไม่ได้อยากเป็นเซนเตอร์แถมร้องไห้ด้วย ใช่ไหม?
อากิพี : ไม่ใช่เลยครับ แฟนๆมักจะสังเกตเห็นได้แม้แต่จุดเล็กๆน้อยๆที่สุด นั่นแหละทำไมพวกเราถึงต้องมี
อากิพี : ไม่ใช่เลยครับ แฟนๆมักจะสังเกตเห็นได้แม้แต่จุดเล็กๆน้อยๆที่สุด นั่นแหละทำไมพวกเราถึงต้องมี
การแสดงสเตจทุกวันที่เธียเตอร์
แฟนๆที่มาดูทุกวันอาจจะสังเกตได้ถึงบางอย่างและคิดว่า "เหมือนอัตจังจะอารมณ์ไม่ดีนะวันนี้ แปลกจัง มีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่านะ" แล้วก็จะเอาไปเขียนบลอค สุดท้ายในฟอรั่มต่างๆก็จะเต็มไปด้วยการถกเถียงกัน
หลังจากนั้นซักอาทิตย์ บางทีอาจจะมีใครซักคนไปรู้อะไรมาเรื่องที่เธอร้องไห้หลังจากที่ถูกบอกว่าต้องเป็นเซนเตอร์และอัดเพลง
นี่แหละที่จะทำให้การถกเถียงกันแพร่กระจายและเป็นชนวนให้เพิ่มการถกเถียงเข้าไปอีก
แฟนๆก็รู้วิธีที่จะก้าวทะลุเส้นกั้นแบ่งระหว่างเวทีและที่นั่งออกมาได้อย่างบอกไม่ถูก
พวกเขาน่ะปฎิกิริยา่ว่องไวกับข้อมูลต่างๆที่ไม่ได้ถูกสื่อออกมาตรงๆบนเวทีมาก
- มาเอดะ อัตสึโกะ มีออร่าของอัจฉริยะ
ทาฮาระ : เจ้าตัวไม่ใช่คนช่างพูดเท่าไหร่ ไม่เหมาะกับตำแหน่งเซนเตอร์ ใช่ไหมครับ?
- มาเอดะ อัตสึโกะ มีออร่าของอัจฉริยะ
ทาฮาระ : เจ้าตัวไม่ใช่คนช่างพูดเท่าไหร่ ไม่เหมาะกับตำแหน่งเซนเตอร์ ใช่ไหมครับ?
อากิพี : เธอพูดไม่ได้เลยครับ แต่ไม่ว่าอย่างไรเราก็ให้เธอเป็นเซนเตอร์ เพราะเราคิดว่าเธอมีออร่าของอัจฉริยะ
ทาฮาระ : ออร่าคืออะไรกันนะ?
ทาฮาระ : ออร่าคืออะไรกันนะ?
อากิพี : ออร่าหรอ ผมคิดว่าผมอธิบายได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ บางทีมันอาจจะคล้ายๆกับกรดอะมิโน
พอคุณได้ไปทานราเมงแผงลอยริมทางแล้วก็จะคิดขึ้นมาว่า "ทำไมราเมงนี่มันอร่อยจัง?"
แต่คุณไม่รู้สึกแบบเดียวกันเวลาคุณไปโรงแรม5ดาวและมีราเมงอยู่ในเมนูอาหารด้วย
ผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นกรดอะมิโนหรือกรดไอโนโซนิค แต่มันมีอะไรบางอย่างที่พิเศษอยู่แน่ๆ
มาเอดะ อัตสึโกะ มี"อะไรบางอย่างที่พิเศษ"นั้น ไม่มีใครบอกเธอว่าเธอควรจะำพูดว่าอะไร
แต่อยู่ๆก็ดันพูดขึ้นมาว่า "ฉันมีความหวังเพียงอย่างเดียว ต่อให้คุณเกลียดฉันแต่กรุณาอย่าเกลียดAKBเลยนะคะ" เธอมีความเป็นอัจฉริยะในตรงนี้แหละ
ทาฮาระ : "ต่อให้คุณเกลียดฉัน" นั่นคือสิ่งที่เธอพูดตอนแอนตี้แฟนตะโกนชื่อของเธอระหว่างการประกาศชื่อคนที่ได้ที่สอง
ทาฮาระ : "ต่อให้คุณเกลียดฉัน" นั่นคือสิ่งที่เธอพูดตอนแอนตี้แฟนตะโกนชื่อของเธอระหว่างการประกาศชื่อคนที่ได้ที่สอง
เธอพูดมันออกมาแม้เธอจะถูกใครต่อใครบอกมาว่าน่าจะได้แค่ที่สองไปนั่นแหละ
ทำให้ผมนึกถึง นากาชิม่า ชิเงโอะ ตอนพูดว่า "ไจแอนท์สน่ะจะคงอยู่ตลอดไป"(นักเบสบอล-ทีมเบสบอล)เลยนะ
คุณสอนให้เธอพูดแบบนั้นไปหรือเปล่า?
อากิพี : ไม่มีทาง (หัวเราะ) ถ้าเกิดเป็นผมเขียนสคริปท์ มันจะไม่มีทางออกมาสมจริงได้ขนาดนั้นหรอก
เวลาเหล่าเมมเบอร์มาถามผมว่าพวกเขาควรจะพูดอะไรดี ผมจะบอกไปแค่ว่า "ไม่ต้องคิดอะไรมากแล้วลองตัดสินใจอะไรไปซักอย่าง ขอบคุณแฟนๆซะหรือไม่ก็บอกว่าไม่พอใจกับอันดับ แค่พูดอะไรซักอย่างที่อยู่ในใจออกมา"
ผมไม่เคยบอกพวกเขาแบบว่า "พูดตามนี้นะ"
และเมมเบอร์หลายคนก็จับจุดนี้ได้เช่นกัน เหมือนกับ "พวกรุ่นน้องน่ะ มาโค่นฉันเลย"ของชิโนดะ มาริโกะ
แบบว่า โอ้ ผมจะบอกว่าคุณไม่มีทางสร้างอะไรแบบนี้ขึ้นมาได้หรอกนะ มันทั้งดูสมจริงและน่าสนใจมากๆ
สำหรับออร่าของมาเอดะ อัตสึโกะ "จุดได้เปรียบ"ที่มีแค่เธอเท่านั้นที่มีน่ะ ไ่ม่ได้ต่างอะไรไปกับสิ่งที่พวกคนดังพูดเวลาพวกเค้าจะอธิบายใครซักคนที่มีออร่าไม่เหมือนใครหรอก
สำหรับออร่าของมาเอดะ อัตสึโกะ "จุดได้เปรียบ"ที่มีแค่เธอเท่านั้นที่มีน่ะ ไ่ม่ได้ต่างอะไรไปกับสิ่งที่พวกคนดังพูดเวลาพวกเค้าจะอธิบายใครซักคนที่มีออร่าไม่เหมือนใครหรอก
credit : http://bilingual48.blogspot.com/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น