เห็นน่ารักดีเลยจิ๊กมาแปล ( *`ω´)
----------------------------------------------
"ฉันมีหลายเพลงมากๆที่ต้องจำให้ได้ก่อนจะขึ้นบุโดคัง พอมานึกดูตอนนี้นี่อาการหนักสุดๆเลย
ตอนที่พวกเราซ้อมกันในบุโดคัง มีฉันคนเดียวที่จำไม่ได้ว่าต้องขึ้นเวทีตอนไหน ต้องขึ้นเวทีเมื่อไหร่
คืนวันนั้นเลยร้องไห้หนักมากๆ.... แล้วซัซชี่ก็มาหาฉันที่ห้องและบอกว่า "มาฝึกด้วยกันอีกครั้งเถอะ ยังพอมีเวลาอยู่นะ!"
แล้วพวกเราก็ฝึกกันอีกครั้งในคืนนั้นด้วยเพลงที่เล่นจากเครื่องอัด"
" หลังจากนั้นนอกจากที่ฉันจะจดจำจัดระบบท่าเต้นในหัวได้แล้ว ยังรู้สึกโล่งใจขึ้นอีกด้วย
และมากไปกว่านั้นคือได้รู้ว่าซัซชี่เจ๋งขนาดไหน...ทั้งๆที่มีเวลาน้อยกว่าพวกเราแท้ๆ
แต่การที่ซัซชี่สังเกตได้ถึงอะไรที่พวกเราที่พวกเราไม่รู้ด้วยซ้ำนี่เจ๋งมากๆ
และที่ซัซชี่คอยช่วยรุ่นน้องอยู่เสมอๆเมื่อมีปัญหาก็เท่เหมือนกัน....
ในฐานะรุ่นพี่ซัซชี่จะคอยบอกอะไรหลายๆอย่างให้พวกเราเสมอ ไม่ใช่ด้วยการสนับสนุนอะไรตรงๆ
แต่ที่ซัซชี่ทำคือการแสดงแผ่นหลังของเธอให้พวกเราเห็น..
คนละแบบกับไอจังที่จะพูดออกมาตรงๆ"
"ที่พอจะพูดได้คือสองคนนี้สมดุลกันมาก มีรุ่นพี่สองคนในทีมที่คอยช่วยเหลือพวกเราให้คอนเสิร์ทบุโดคังของพวกเราสำเร็จได้แบบนี้
ฉันอยากจะเป็นรุ่นพี่ที่เหมือนพวกเธอให้ได้จริงๆค่ะ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น