(สวัสดี ・ω・ ปีใหม่)
เรนะเองค่ะ
สวัสดีปีใหม่(・ω・)
ขอโทษนะคะที่ช่วงนี้ยุ่งไปหน่อย สองสามวันมานี้เลยไม่ค่อยได้โพสเท่าไหร่เลย แถมยังอวยพรปีใหม่ช้าอีกด้วย
โพสต์นี้จะค่อนข้างยาวแต่จะดีใจนะคะถ้าอ่านจนจบ
2012เป็นปีที่ได้สัมผัสประสบการณ์มากมายหลายอย่างจริงๆ
มีโฟโต้บุค Kingyo กับโซโล่DVD Kingyobachi ออกมา ได้ไปออกรายการทีวีเดี่ยวๆหลายรายการและได้แสดงละครด้วย
ไม่ใช่ว่าสิ่งต่างๆรอบตัวฉันเปลี่ยนไปนะคะแต่เหมือนว่ามุมมองของฉันเปิดกว้างมากขึ้น
หลายๆอย่างก็เกิดขึ้นกับSKEเหมือนกัน พวกเราแสดงคอนเสิร์ตช่วงฤดูใบไม้ผลิที่Gaishi Hall ได้ไปแสดงที่เธียเตอร์ของวงพี่น้อง ได้ไปร่วมงานจับมือทั่วประเทศ
มีผลงานออกมา 3 ซิงเกิลและอัลบั้มแรกของพวกเราด้วย
แถมยังมีเธียเตอร์ใหม่ของพวกเราเปิดอีก ยิ่งคิดย้อนไปมากเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้สึกขึ้นมาว่ามีสิ่งต่างๆเปลี่ยนไปมากมายจริงๆ!
อย่างเช่น มีเมมเบอร์หลายคนเลยที่ติดอันดับในงานเลือกตั้ง!!
ฉันคิดว่า2012ไม่ใช่ปีที่พวกเรามีผลงานมากมายเท่าไหร่แต่เป็นปีที่พวกเราได้รับแรงสนับสนุนมากจากทุกๆคนที่คอยเอาใจช่วยSKE48เสมอมา
เมื่อวันที่ 30 ธันวาคม เป็นครั้งที่สามที่ฉันได้ไปยืนบนเวทีRecord award
AKB48 ได้รางวัลสองปีซ้อน
วิเศษมากจริงๆค่ะ
และการที่ในเพลงนั้นไม่ได้มีแค่ฉันกับจูรินะแต่มียูริอะ ชูริ และคาน่อนจากSKEอยู่ด้วยทำให้ฉันมีความสุขมาก
นี่เป็นเวทีที่SKEยังไม่ม๊โอกาสได้มาถึงแต่พวกเราอยากจะมายืนอยู่ตรงนี้แน่นอน
อีกเวทีที่เราอยากจะได้ไปคืองานขาวแดงและในที่สุดในวันที่ 31 ธันวาคม เราก็ทำได้ ได้ยืนอยู่บนนั้นในฐานะSKE48
พูดจริงๆนะคะ ฉันไม่รู้สึกว่านี่เป็นเรื่องจริงเลยตั้งแต่ที่มีประกาศออกมาจนกระทั่งก่อนถึงวันแสดง จนกดดันตอนซ้อมโชว์สิ้นปีเลยแม้ตอนที่พวกเราซ้อมPareo wa Emeraldอยู่ฉันก็ยังไม่มั่นใจพลางคิดว่า"นี่SKEได้มาออกจริงๆหรอ..."
พอถึงเวลาแสดงจริงๆ ก็หวังว่าพวกเราจะสนุกสนานไปกับมันนะ!
ตอนนั้นเหมือนกับว่าเรากำลังจะแสดงคอนเสิร์ตไม่ใช่ว่าเรากำลังจะชึ้นไปงานขาวแดง
เครียดกับline danceมากๆ(ช่วงที่เต้นเป็นแถวเรียงชูผ้าสี)เพราะline danceที่เป็นไฮไลท์ของพวกเราและเป็นอะไรที่จะแสดงให้เห็นว่าพวกเราคือคนละวงกับAKBน่ะ ไม่ไหวเลยตอนซ้อม!
แต่เมื่อดนตรีโน้ตแรกของอินโทรดังขึ้น การเคลื่อนไหวของพวกเราก็สอดประสานกันฉันเลยคิดว่า"อ๊า ทุกอย่างต้องไปได้สวย!"
ถ้าความรู้สึกของทุกคนรวมเป็นหนึ่งเดียวแล้วละก็ ไม่มีอะไรที่ต้องกลัวหรอก!
การเต้นบัลเล่ต์ของอาคารินงดงามมากและพอเคงคิวเซย์ ฟุจิโมโตะ มิซึกิจังออกมาตีลังกาผาดโผนช่วงดนตรีก็จะได้ยินเสียงผู้ชมร้องอุทาน"อ่าาาาาา"ขึ้นมา
สุดท้ายแล้วเราได้รับเสียงตบมือดังก้องอย่างที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน
ตอนนั้นฉันรู้สึกว่าน้ำตาจะไหลออกมาเลย...
เหมือนว่าจะเขียนให้ดูดีกว่าความเป็นจริงมากนะคะแต่พอฉันลงจากเวที มีความสุขสุดๆและรู้สึกซะทีว่าที่พวกเราได้เข้าร่วมงานขาวแดงนี่เป็นเรื่องจริง ฉันร้องไห้ออกมาตอนที่กำลังเดินไปห้องแต่งตัวแต่พอมองไปข้างหลังฉันก็เห็นริเอะจังร้องไห้มากกว่าฉันซะอีก
ดีใจนะที่เธอร้องไห้หลังจากได้ยืนบนเวทีเดียวกันกับพวกเรา ฉันรู้สึกว่าเธอเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของพวกเราจริงๆแล้วล่ะ
การที่พวกเราได้ยืนบนเวทีงานขาวแดงที่ใฝ่ฝันถึงมาตลอดนี้ทั้งหมดต้องขอบคุณคุณที่คอยสนับสนุนพวกเรามาตลอดห้าปี
และขอบคุณความคาดหวังของผู้คนรอบข้าง
เมื่อไหร่ที่เราได้ไปออกในปีหน้า ตอนนั้นSKEต้องเป็นที่รู้จักไปทั่ว
ฉันจะตั้งใจทำงานในปี2013นี้ เพื่อให้พวกเราทุกคนได้ขึ้นไปยืนบนเวทีนั้นอีก
ฉันมีความสุขที่ได้ไปยืนบนเวทีที่อยากไปมาตลอด ในฐานะSKE
มีความสุขที่พวกเราทุกคนได้มองเห็นภาพจากมุมมองเดียวกัน
ยังมีภาพอีกมากมายที่อยากจะได้มองไปด้วยกันกับทุกตน
เพื่อที่จะทำให้ฝันนี้เป็นจริง ฉันจะพยายามให้ดีที่สุด
ในวันที่ 1 มกราคม สเตจปีใหม่ของพวกเราก็ผ่านไปได้ด้วยดีไม่มีปัญหาอะไร 2013ของพวกเราเริ่มแล้ว
ฉันคิดว่าปีนี้จะเป็นปีแห่งการต่อสู้ของพวกเรา
「SKE48=」
เป้าหมายของฉันคือการทำให้สมการนี้สมบูรณ์ค่ะ
จะพยายามให้ดีที่สุดเพื่อความสม่ำเสมอ
ปีนี้ก็ฝากSKEและมัตสึอิ เรนะด้วยเช่นเดิมนะคะ!
(ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ)
(เร・ω・นะ)
เครดิต : mahoushoujoari
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น