มีเรื่องราวเบื้องหลังคอนเสิร์ทเมื่อวานนิดหน่อยค่ะ
เพลงแรกสุดของคอนเสิร์ทบุโดคังคือเพลงเดียวกับเพลงสุดท้ายในคอนเิสิร์ทไกชิฮอลล์
นั่นคือเพลง Nakama no Uta (บทเพลงแห่งมิตรภาพ)
ที่เลือกเพลงนี้มาเพราะต้องการจะสร้างความเชื่อมโยงน่ะค่ะ
ถ้อยคำในเนื้อเพลงนี้ดังก้องสะท้อนอยู่ในหัวใจฉันตั้งแต่ท่อนแรกเลย
และก็คิดขึ้นมาว่าเยี่ยมยอดไปเลย
ที่เลือกเพลงนี้มาเป็นเพลงเปิดคอนเสิร์ท
นอกจากนี้พวกเราก็ได้ร้องเพลงเต็มๆในคอนเสิร์ทหลังจากที่ไม่ได้ร้องมาซักพักฉัน
ยุกโกะ น่อนจัง และเมมเบอร์อีกหลายคนที่ฉันไม่รู้จำนวน
ต้องวิ่งวุ่นกันสุดๆเพราะพวกเราต้องเปลี่ยนชุดระหว่างเพลงและก็ต้องขึ้นเวทีทันทีเลยหลังอีกเพลงจบ!
มันประมาณว่า - เปลี่ยนชุด , วิ่ง , หยิบไมค์ แล้วก็ขึ้นเวที!
แต่ว่าฉันไม่ใช่คนที่แยกออกทันทีว่าด้านไหนซ้ายด้านไหนขวา...เพราะแบบนั้น..
พูดแบบเวอร์ๆคือ ทิศเหนือใต้ออกตกเนี่ยสำหรับฉันนี่เหมือนกับหมู่ดาวเลยล่ะ!! ฮ่า
แต่ว่าฉันไม่ใช่คนที่แยกออกทันทีว่าด้านไหนซ้ายด้านไหนขวา...เพราะแบบนั้น..
พูดแบบเวอร์ๆคือ ทิศเหนือใต้ออกตกเนี่ยสำหรับฉันนี่เหมือนกับหมู่ดาวเลยล่ะ!! ฮ่า
เพราะแบบนั้นฉันที่กระวนกระวาย ยืนนิ่งๆอยู่ตรงที่ที่มีคำว่า "ทิศตะวันออก ทิศตะวันตก ทิศใต้ ทิศ
เหนือ"แปะอยู่
สึจัง(อิวานากะ สึกุมิ) ก็เข้ามาพูดว่า "เรนะซัง เราไปด้วยกันนะคะ" และจับมือฉันพาไปที่ที่เราต้องไปขึ้น
เวที
เหนือ"แปะอยู่
สึจัง(อิวานากะ สึกุมิ) ก็เข้ามาพูดว่า "เรนะซัง เราไปด้วยกันนะคะ" และจับมือฉันพาไปที่ที่เราต้องไปขึ้น
เวที
...จ...ใจดีสุดๆเลย!!
ถ้าฉันไม่ใช่สมาชิกวง นี่น่ะ เป็นการโดนจับมือในอุดมคติเลยนะ เป็นธรรมชาติมากๆ
มากจนมั่นใจว่าจะต้องทำให้ฉันหลงรักแน่ๆ...และใจฉันคงจะเต้นแรงจนหยุดไม่อยู่
มากจนมั่นใจว่าจะต้องทำให้ฉันหลงรักแน่ๆ...และใจฉันคงจะเต้นแรงจนหยุดไม่อยู่
แต่พอมาคิดตอนนี้ คิดออกแค่ว่าทำไมฉันสิ้นหวังขนาดนั้นเนี่ย ฮา
ถ้าไม่มีสึจัง ฉันคงไม่ได้ขึ้นไปแสดงเพลง Kataomoi Finally แน่ๆ
ถ้าไม่มีสึจัง ฉันคงไม่ได้ขึ้นไปแสดงเพลง Kataomoi Finally แน่ๆ
ขอบคุณนะ สึจัง
(เร・ω・นะ)
เรนะจัง เปิ่นได้โล่ห์เจง ๆ (・ω・)***
ตอบลบ